Uyuyormuşum aslında.
Yokluğun sandığım bir uyku anımmış.
Varlığınsa gözlerimi açmamla aynı manaya geliyormuş.
Uykularım her zaman kaçışım, aydınlığım olmuşken, bu sefer yokluğunun karanlığına varışım olmuş.
Bir uyanabilsem...
Bir uyansam ve sesinin, kokunun, ellerinin, yüzünün hasılı varlığının beni terk etmediğine tanık yazılsa yüreğim.
Biliyorum bu, bir avuntu.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta