Sen git o gelsin Şiiri - Nurullah Yiğit

Seni ilk tanıdığım zaman
Çok saf çok dürüstün
İhaneti affetmiyen sevgiyi hep yücelten biriydin
Seni tanıdıkça naturalizme yeni bir sayfa açıyordum
Okadar doğaldınki sanki doğanın bir parçası gibiydin
Sana bakınca dürüstlüğü sevgiyi doğallığı görüyordum
Ben sendeki o dürüstlüğü sevdim
Ben sendeki o sevgiyi sevdim
Ben sendeki o doğalığı sevdim
Ben sendeki o imkasızlığı sevdim
Seni en son gördüğümde zaman su gibi akıp gitmişti
Eski halinden eser kalmamıştı
Sanki o dürüstlüğün yerini yapmacık sözler almıştı
Sanki yaşadığın her an ihanete işleyen bir zamandı
Süslü püslü hayellerle san ki tüm doğalığını kaybetmiştin
Git şimdi sen git