Sen Gidince II Şiiri - Hüseyin Arslan 3

Sen gidince
Ben öksüz kaldım
Yüreğim yaralandı
Ağladım!
Bundan başka çare bulamadım!
Sus dedimsede gönlüme,
O bana dediki; ‚sana ne?’
Hüzünle bu benim acımdır diye
Sen gidince!
Bilmiyorum şimdi
Acaba teras ne halde!
Ben de bir daha
Uğramadım
Senin tam otusekiz yıl yasadığın
O küçük kente!
Sen gidince!
Bir daha açmadılar,
En sevdiğin çiçekler bile
Kalınca yaslar içinde!
Sesler kalmadı
Şimdi o evde!
Kimbilir ya o sokak ne halde!
Budattığın çam ağacının gölgesi
Bile seni özlüyor
Hissettigim düşlerimde!
Ne çok yok olup gittim
Sensizliğin derin hüzünüyle
Yenik düştüm,
Hazmedemediğim acıların
Boynumu büküşüne
En sevdiğin bir kaç tabağıma
Baktım
Geçen yıl bu gün yediğimiz
Yemek niyetine!
Bir defa değil,
Defalarca öldüm
Sen gidince!

04.01.2020