SEN GİDİNCE GÜLÜM SEN GİDİNCE
Sen gidince kim beni kucaklar
Her bir yanım öksüz kalacaklar
Tüter mi sanırsın bizde ocaklar
Sen gidince gülüm sen gidince
Kimse sen gibi canan olmaz
Güneş doğmaz gece ay çıkmaz
Sensiz yaşamın tadı kalmaz
Sen gidince gülüm sen gidince
Çöl olur yüreğim güllerim kurur
Sensiz olmaz gelecek günler ölür
Zannetmem böyle geçmez bu ömür
Sen gidince gülüm sen gidince
Bilesin ben benden geçer oldum
Susuz güller gibi sararıp soldum
Kerem gibi nicesinden beter oldum
Sen gidince gülüm sen gidince
Kim gördüki sen gibi bir canan
Çok derin de açıldı benim yaram
Kalmadı hiç halimi hatırmı soran
Sen gidince gülüm sen gidince
Defalarca öldüm öldüm dirildim
Mezara kendimide seninle gömdüm
Sensiz sudan çıkmış balığa döndüm
Sen gidince gülüm sen gidince
Hani zamandı her acının ilacı
Yıllar geçti kim bilir kaçıncı
Dineceğine arttı yürekte sancı
Sen gidince gülüm sen gidince
Yüreği gömdüm mezara seninle
Avunur dururum beraberiz diye
Ölüm olur bana en büyük hediye
Sen gidince gülüm sen gidince
Eş dost sorar yaram tazelenir
Beklerim ecel ne vakit gelir
Azrail bu bu kadar mı sevilir
Sen gidince gülüm sen gidince
28/12/2017/yldırım doğmuş
Kayıt Tarihi : 16.2.2018 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yıldırım Doğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/16/sen-gidince-gulum-sen-gidince.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!