Tüm göletler kurudu
Pınarlardan sular çekildi
Ayımız da soluk ve fersiz doğacak;
Serin bir meltem beklerken,
Birileri poyraz estirdi poyraz!
Sen gidince kurudu her yanımız.
Güllerimiz hep kokusuz ve solgun açaçack
Güneşimiz de kederli ve fersiz doğacak
Ayımız hep ağlayacak derli bir gelin gibi,
Öyle bir yas tutacağız'ki, ömürler boyu,
Varsın birileri de poyraz estirsin! fark etmez!
Yansak kavrulsakta, seni unutmayız biz.
Üstümüze tüm kapılar kapandı.
Cehenneme düştüğümüzü sandık,
Neydi günahımız, bu ceza çok fazla!
Nasıl Kurtuluruz! kime tutunuruz!
Söylemlerinden arıyacağız bunu,
Anlayacaklar! sönük volkanlar olmadığımızı.
'10 Kasım 2004' Kemal Polat Ankara'
Kemal PolatKayıt Tarihi : 9.11.2007 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!