Sen Gidince Aşka Dair

SEN GİDİNCE, AŞKA DAİR

Sen gidince
Bir hüzün çöktü Kelkit üstüne
Bin ağrı indi yüreğime

Sen gidince
Ecel girdi düşüme
Ağaçta yaprak gazel,
Bahçemde güller perişan oldu.
Her şey sen gidince soldu.
Ve her şey bir hayal oldu.
Kirpiğin canımı yakmadan evvel
Hasret nedir bilmezdi yüreğim.
Aylar var ki bu yerlerde viraneyim, divaneyim.
Düşlerim sancıyor gülüşlerimi
Gönül bahçemin gülleri soldu.
Her şey sen gidince oldu.

Dostluklar yaban, bakışlar nalân,
Gözyaşları hep yalan,
Ötesi zindan
Yalnız sensin içimi ısıtan, ruhuma dolan.
Senin ellerin bir kelebek misali nazenin,
Gözlerin cennet yeşili, efsunlu
Ay, hilalini kaşlarından,
Gökyüzü, rengini bakışlarından almış.
Cennet senin gönlünde saklıdır,
Bir gün önüme serecek bütün esrarını.
Ben işte her gece böyle,
Hayaller kurarım gönlümce.

Bil ki ey yâr!
Dünyam perişan oldu sen gidince.
Sevgisizler meclisinde bir akşamüstü
Meze niyetine harcadılar gülüşümü

Gör ey yâr!
Gülmedi yüzüm, her yanım hüzün,
Aşkınla bir başka gecem, gündüzüm.
Gözlerin yolumu kesti her gece
Son sözüm sana üç hece:
Aşkımsın…