Sen Gidince Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Sen ben den gidince yürek kanadı bedenden önce,
Bakıp kaldım yollarına ardın sıra..
Gündüzüm döndü gece ye,geceler im gündüze.
Bilirsin kıyamam sana,kalbimde bir acı yara.
Gözlerim ağladı hayalinle
Hadi git git ardına bakma
Seni ben yalansız sevdim gece ayazına içimi döktüm.
Şimdi bir selamın esirgedin.
Sen gidince benden yürek yandı bedenden önce
Kırıldı kolum kanadım;
Ağladı gözlerim gündüz gece
Bu ayrılık olmazsaydı
Yok yere hasrete bağladın beni,
Yaktın yüreğimi dağladın.
Derler ya alışmalı zamanla unutulur aşklar.
Seni ben yalansız sevmiştim
Yıllar geçti bak unutmadım seni.
Anlamadığım o kadar çok şey varki
Hala dün gibi gidişin.
Benim boynu bükük arkandan bakışım.
Gözlerimden o gün akan yaş hala dinmedi akıyor.
Yalnızlık yüreğimi ta derinden yakıyor.
Sen canımda ruhumda hala varsın.
Yalnızlık ölüm geçmiyor ki gönlüme sözüm.
Gelmez sende sormaz sanda halimi.
Ben seni Leyla gibi arar dururum yeminim olsun