Irmaklar kurudu sen gidince,
Şimdi susuz çöller gibiyim...
Dağların yeşili, kuşların cıvıltısı yok artık,
Dört duvarlı çatısız bir harabe gibiyim...
Söz vermiştin oysa,
'Herşey çok güzel olacak' diye...
'Sen çok güçlüsün' diye...
Umutsuzca yarını bekleyen bir idam mahkumu gibiyim...
Sesindeki güven yok şimdi,
Sesinin sessizliğiyle kendimi vuracak gibiyim...
İçimden alıp sevgini gittin gideli,
Sefil bir düş prensi gibiyim...
Her kimi yerine koyduysam olmadı,
Senin bakışının sıcaklığı bir başka imiş...
Huzur veren dostluğun yok artık,
Dostum diye musalla taşına sığınır gibiyim...
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şıh Mahmut Kıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/14/sen-gidince-75.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!