Sebepsiz bu ayrılık
Bilmem niye yarıyor
Eller yar’ın sararken
Hüzün beni sarıyor…
İnanma sen herkese
Kulak versen bu sese
Kondurduğun o buse
Dudağımda duruyor…
Kalbimin atışında
Damarım akışında
Günün her batışında
Gönül seni soruyor…
Gittiğin günden beri
Yüreğim yangın yeri
Yorgun gözümün feri
Yollarında eriyor…
Bırakıp gittin niye
Muhtaç kaldım sevgiye
Bir gün gelirsin diye
Kapım açık duruyor…
Gökte uçan her kuştan
Tükendiğim bu aşktan
Yüreğindeki taştan
Gönül medet umuyor…
Sen salımdan tutunca
Dualar okuyunca
Toprağım sen kokunca
Ruhum huzur duyuyor…
Kayıt Tarihi : 18.9.2006 20:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Atay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/18/sen-gidince-69.jpg)
Sen salımdan tutunca
Dualar okuyunca
Toprağım sen kokunca
Ruhum huzur duyuyor…
Sevgili Atay, akıcı ve güzel bir şiir okudum yüreğinizden. Kulağa hoş gelen türkü tadında tınısı var.
Yüreğinize sağlık.
Saygıyla.
TÜM YORUMLAR (2)