Sen Gidince Şiiri - Mustafa Doğan 4

SEN GİDİNCE

Sensiz ruhu olmayan bir beden gibiyim,
Sen gidince,kaybettim sen de kendimi,
Bulsam seni, ruhum ancak bulur teselli,
İmkansız,sensiz yaşamaz ki bu kalbim.

Seni sevdim sen de sevebildin mi beni,
Mutluluğun şimdi mutluluğumun bedeli,
Bu gözlerim ne zamanki seni kaybetti,
Bana da mutluluğu o anda haram etti.

Gidişin mutluluğum önünde bir uçurum,
Hasretin önümde kaf dağım oldu sanki,
Sevginin ışıltısını aradım o gözlerinden,
Bu gönlüm yalnız seni ister, seni özler.

Sana benim sevdam bir değirmen misali,
Saçlarıma aklarını o sevdan saçar sanki,
Bir zehir gibi hasretin yakar bu kalbimi,
Kalbinin sahibisin alamaz kimse o yerini.