Sen Gidince Şiiri - Hatem Çetinkaya

Sen gidince,
Çocukluğumun çatısına çıktım,
Bir kuş kadar hafif,
Bir taş kadar ağır.

Ellerimde kırık bir oyuncak,
İçimde senin adınla açan bir çiçek,
Solmuş, ama hala kokusu taze.

Geceleri penceremden baktım,
Yıldızlar senin gözlerinden düşmüş gibi,
Her biri bir acıyı fısıldıyor,
Her biri bir umudu.

Sen gidince,
Bir çocuk gibi ağladım,
Ama gözyaşlarımda bir şarkı vardı,
Seni hatırlatan,
Seni affeden.

Ve ben,
Kırık bir rüya gibi,
Yatağımda uyandım,
Yastığımda senin kokun,
Yüreğimde senin yokluğun.