Sen Gidince Şiiri - Necla Polat Hasbutcu

Sen gidince babam, karardı dünyam
Doğmadı güneşim ışığım söndü
Kurtlar sofrası bu bak çıktı rüyam
Melek yüzlü herkes, şeytana döndü

Ben senin yasını, tutarken evde
Hasımların hepsi, düğün dernek de
Kınalar yakınmış, geldiler bir de
Babam ölümüne, bayramdır dendi

Acı mı yıllarca tuttum içim de
Ölümle intikam alınmaz hem de
Ahımı bırakmaz, açılır perde
Hakikatı gördüm ben, niceler yandı