Sen gidince
Mevsimler döndü eylüle
Rüzgarlar hükmetti güle
Dalından düştü yapraklar
Hüzünlendi topraklar
Sen gidince
Dünyam çöle döndü
Güneşin ışığı söndü
Kara bulutlar indi perde perde
Yüreğim düştü bir acayip derde
Sen gidince
Dağlarıma karlar düştü
Turnalar uzaklara göçtü
Aynalardan silindi yüzün
Sardı beni derin bir hüzün
Sen gidince
Durgunum, yorgunum
Sensiz diyarlarda sürgünüm
Yalnızım, ıssızım, sessizim
Ben yine sensizim
Sen gidince...
14.08.2020 Veli Akca
Veli AkcaKayıt Tarihi : 14.8.2020 10:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Akca](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/14/sen-gidince-330.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!