Sen Gidince Şiiri - Hüseyin Muşmal

SEN GİDİNCE

Sen gidince sustu bütün bülbüller
Böcekler ağladı kuşlar ağladı
Sen gidince büktü boynunu güller
Mutlular ağladı hoşlar ağladı

Bilemez acıyı çekip gidenler
Gün görmedi hiç böyle edenler
Acıyla hüzünle doldu kefenler
Topraklar ağladı taşlar ağladı

Yıldızlar söndü sanki kayboldu
Hilal çaresini gitmek de buldu
Ah bu gözlerimin elası soldu
Kirpikler ağladı kaşlar ağladı

Ah etmez bilirim dillerim sana
Beddua yakışmaz seven insana
Gel benim acıma sen dayansana
Kurular ağladı yaşlar ağladı

Eşrefoğlu ulaşmaz bu sözler yâre
Olsa da yüreğin yüzlerce pare
Bekleme derdine bulunmaz çare
Karalar bağlayan başlar ağladı