Gidince Mecnûn'a döndü bak adım
Çöller meskenimdir gezer dururum
Sen yoksun kırıldı kolum kanadım
Dert yüklü ömrümden bezer dururum
Tanıyınca senden sonra elemi
O zaman elime aldım kalemi
Hicran sayfasına bitmez çilemi
Gözümün kanıyla yazar dururum
İçimde gönlümde hep sen doluydun
Yalnız benim için sevda yoluydun
Anlamadım neden şeytana uydun
Aklını çelene kızar dururum
Sana kul olmuşken bütün varımla
Aşina kıldın sen kederle gamla
Semaya yükselen âh ü zârımla
Dostu arkadaşı üzer dururum
Gönlüm hiç görmedi böyle bir talan
Ya ben kıymetsizim ya da aşk yalan
Öyle bir muamma ki senden kalan
Avcumda gözyaşım çözer dururum
Kalınca elveda sözün hediye
Hâlimle denk düştüm bir serseriye
Belki bir gün beni anlarsın diye
Ferhat’ın ardından tozar dururum
Nâçâr ahvâlimi görüp dağlandı
Aşkın yanağından sızar dururum
Hangi yöne gitsem yolum bağlandı
Kurduğum düşleri bozar dururum
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cihat Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/27/sen-gidince-306.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!