Sen Gidince Şiiri - Kazım Gök

Sen gidince unuttun bir kısmın bende kaldı
Baktım bana ne bıraktın bir tek ela gözün kaldı
Anıların acıların kaldı sızın kaldı hayalin kaldı
Sessizliğin yokluğun boynu büküklüğün kaldı

Sen gidince gözlerim sulandı hayaline daldı
Aklımın çoğu senle gitti özlemin ruhumu sardı
Herkes sansın neyse sen bile unuttu sandı
Çok zaman geçti o bile seni unutturamadı

Sen gidince sensiz kollarım seni saramadı
Ela gözlerine bakıp bakıp hülyaya dalamadı
Ayaklarım gitmez oldu sokağınızda turlayamadı
Sen yoktun pencerede oraların hiç tadı kalmadı

Sen gidince sana mektuplar yazdım okuyamadın
Gecelere şiirler yazdım sabah oldu dokunamadın
Sana haberler gönderdim sağır oldun duyamadın
Gittin be her gün gittin bir gün yanımda kalamadın

Sen gidince ben peşinden hemen gelemedim
Ben senin gibi kimseyi acılı acılı sevemedim
Senin için her zaman beni sevdi diyemedim
Senden ümit olmayınca seni bekleyemedim