Sen gidince,
Ay tutulur !
Gökkuşağı elif gibi,
Kendini bulur !
Anlayamazsın...
Sen gidince,
Yalnızlık yıldız olur,
Yavaş yavaş
Çöker içime,
Bilemezsin...
Sen gidince,
Güneş solar,
Yapraklar kurur,
Rüzgar durur,
Hissedemezsin...
Sen gidince,
Sevgi de gider,
Aşkta gider,
Hayallerde gider,
Düşleyemezsin...
Kayıt Tarihi : 20.3.2018 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şair sevdiği gittiğinde hayallerinin ve Düşlerininde gideceğini, o vakit onun için ne güneşin ne rüzgarın ne yaprakların anlamının olmayacağını anlatmış
![Ahmet Bilal Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/20/sen-gidince-289.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!