Sen Gidince Şiiri - Hüseyin Özen

Benden bir şey kalmadı geriye,
Artık ne bakabiliyorum geleceğe,
Ne de dönebiliyorum geçmişe..

Kalakaldım öylece,
Bekledim dönersin diye gecelerce,
Ben boğuşurken geçmeyen saatlerle,
Sen gününü gün ediyordun, kim bilir kimlerle..

Şimdi senden ne tam gidebiliyorum,
Ne de tam kalabiliyorum,
Yokluğun kesiyor nefesimi, boğuluyorum.
Çok zormuş seni sensiz yaşamak,
Gel de tut artık ellerimden,
Sensiz ben yavaş yavaş ölüyorum..

Sana bu yazdığım son şiirim olacak belki de,
Boş bir oda da, elimde kalem, gözümde iki damla,
Bekliyorum gelmeni..
Sensiz ama tıkba basa seninle dolu kalbimle,
Zaten oda yoruldu sensiz atmaktan,
Duruyor artık yavaş yavaş..