Sen gidince yüreğimin sesi sustu
Sükuta büründü en içli sedalar
Kalemim kağıdım isyanımı kustu
Öfkeye dönüştü en kutsal duygular
Sen gidince rüzgarın gücü tükendi
Yön değiştirdi en keskin fırtınalar
Yüzüm zifiri karanlığa gömüldü
Siyaha boyandı en naif tablolar
Sen gidince gülümün rengi sarardı
Kirpiklerimi üşüttü yağmur ve kar
Hücrelerime sanki bıçak saplandı
İliklerimi titretti namus ve ar
Kayıt Tarihi : 4.2.2015 19:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
3 Şubat 2015, Kırcaali
![Resmiye Mümün](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/04/sen-gidince-263.jpg)
Demek ki yaramıyor gitmen, kalman gerekli...
O zaman hayat bir başka, yaşanmaya değer, diyor şiir...
Güzeldi.. Tebrikler Resmiye Hanım..
SEN VARKEN BEN NEFES ALAMAM
KUTLUYORUM HARİKA ŞİİRİNİZİ YAZDIRAN YÜREĞİNİZİ ON ANT
TÜM YORUMLAR (11)