Sen Gidince Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Sen gidince aşk ateşim
Yavaş yavaş küle döndü
Kurudu toprağım taşım
Susuz kalan çöle döndü

Sende kaldı benim gözüm
Bulamadım aşka çözüm
Nasıl desem sanki yüzüm
Sararan bir güle döndü

Aşkı tuttuk bir kenardan
Sevgi içtik o pınardan
Sensiz esen bu rüzgardan
Hayatıma çile döndü

Hergün bana üzgün başlar
Sensiz küsüm çatık kaşlar
Gözüm dolu dolu yaşlar
Öyle akar sele döndü

Dolaşırım gül bağında
Kaldım hasret tuzağında
Gönlüm anar uzağında
Hiç susmayan dile döndü

Güneş batar gün solarken
Avuçlarım yaş dolarken
Mutluluğu yakalarken
Yar yüzünü ele döndü

Yakışmadı bu ayrılık
Korkutur beni karanlık
Umudum yok bir yarınlık
İçim soğuk yele döndü

Bitmez oldu aşka sızım
Gelmez artık bahar yazım
Çalmaz daha gönül sazım
Üstü kırık tele döndü