Sen Gidince Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Sen gidince uzak diyarlara,
Duramadım, karıştım kalabalıklara,
El açtım, kuruş kuruş yalnızlık dilendim,

Sen gidince uzaklara, beni bırakıp,
Hasretinle beklerken geceler boyu,
Kandillerden huzme huzme karanlık topladım,

Terkedince beni, hiç umursamadan,
Kurumuş derelerden, susuz çeşmelerden,
Damla damla gözyaşı biriktirdim,

Gidince senin yerini şimdi,
Yalnızlık, karanlık ve gözyaşı aldı,
Hasis bir tüccar gibi,
Kalanlara sımsıkı sarıldım,
Yalnızlık benimdir,
Karanlıklar benim,
Gözyaşlarım sadece benim,
Kimseye vermem, kimseye vermem,
21.08.2000