Sen gidince Şiiri - Osman Kaya Malatya

Anıları hayal eder dururum,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.
Bazı bazı ben kendime sorarım,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Keşke yakınlarda olsaydın bize,
Duygulu şu kalbim alıştı size,
Kim bilir geliriz yine göz göze,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Uzakta olsanız gönlüm sizinle,
Rüyama girmiştin gülen yüzünle,
Günlerim geçiyor dertle hüzünle,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Yolculuk başladı diye söyledin,
İnan ki ah beni benden eyledin,
Bilmiyorum bana nettin neyledin,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Koca dünya acep kimi güldürür,
Çıra gibi bir gün olur söndürür,
Korkarım bu hasret yakar öldürür,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Yollarım dikenli koşup varamam,
Her olur olmaza sual soramam,
Bir gün olsun düşünmeden duramam,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Söyledim ah ile zar dileklerim,
Tükenmez derdime dertler eklerim,
Of çeker durmadan yolun beklerim,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Gelen dostlar ahvalini soruyor,
Gönül yurdum kırgın hayal kuruyor,
Gözlerim her lahza zatın arıyor,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Güzeldi yan yana o geçen günler,
Yalnız kalınca kim beni dinler,
Korkuyorum sanki çarpacak cinler,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Sinemi yakıyor bitmeyen sancım,
Uzandı ayrılık artıyor acım,
Zavallı gönlüme yetmiyor gücüm,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Acep benim garip gönlüm delimi,
Göz yaşlarım ilkbaharın selimi,
Bülbüle çevirdim susan dilimi,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Postayla mektupla ulaşamadım,
Ellerim titriyor çalışamadım,
Bir türlü yalnızlığa alışamadım,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Sabah kalktığımda yola bakarım,
Maniler söyleyip ağıt yakarım,
Geç kaldınız diye ondan korkarım,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Günlerim ay oldu ayrı kalınca,
Saatlerim günler gibi dalınca,
Bir sessizlik çöker akşam olunca,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Tatlı muhabbete doyum olmuyor,
Gönül yara aldı gücüm kalmıyor,
Uzandı geceler uykum gelmiyor,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Yazılmış önceden karalı yazı,
Bülbülde güllere yapıyor nazı,
Yüreğime koydun bir garip sızı,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Hekimler derdime çare bulmuyor,
Gönül yarasına oyun olmuyor,
Beklerim beklerim zaman dolmuyor,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Halimi görenler hasta sanıyor,
Bağrım alev alev olmuş yanıyor,
Yaralarım sızlar oldu kanıyor,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.

Kaya der ayrılık veriyor zarar,
Bülbül aşık olmuş gülünü arar,
Mecnun olmuş gelip gidene sorar,
Sen gidince yalnız kaldım kendimle.