Sen Gidince Şiiri - Oktay Purhan

Sen gidince bütün kapılar kapanıyor yüzüme
Herkes düşman görünüyor gözüme,
Soğuk bir yalnızlık kalıyor geriye senden
Sanki bütün kuşlar göç ediyor bu şehirden.

Sen gidince akşam bir başka çöküyor serime
Gece ağır ağır yıkıyor karanlığını üzerime,
Ne sokaklar, ne caddeler anlıyor halden
Sanki seninle beraber İstanbul da gidiyor benden.

Sen gidince sular çekiliyor bu denizde
Tarifsiz bir hasret başlıyor ben denizde,
Ne aksin kalıyor, ne aksine hayran martılar
Sanki benimle beraber karaya vuruyor bütün balıklar.

Sen gidince küçük bir rüzgar bile yıkıyor kalelerimi
Ben sende tüketiyorum bütün bahanelerimi,
Özlemin kalıyor, bir de gölgelerin evimin her yerinde
Sanki kızıl bir yangın alevleniyor bütün bedenimde…

İstanbul, 29 Haziran 2009