Sen Gidince Şiiri - Sema Güneş

Sen gidince ıssız kaldı bu sokaklar
Her adım sesinde yalnızlıkta ara bul beni
Köşe başların da soğuk karlar yüreğimi ezdi
Bir güneşin sıcağında umuduna düşür beni

Ağladı fırtınalar da rüzgârın o hırçın sesi
Bahar mevsiminde çiçek kokularına göm beni
Göklerde solgun kaldı gökkuşağının rengi
Yağan bulutların içinde bir sızıda sakla beni

Sözler suskunluğa mahkûm o kadar da esiri
Hecelerde kalemin yüreğindeki sesine yaz beni
Bakışlarım duvarlara hüznün acılı resmini çizdi
Her şafak da buluşan sevdalı kalplerde bil beni

Gözyaşımla yıkandı sele döndü ırmaklar
Deryasız nehirde akan bir damlaya sor beni
Sensizlik yitirdi hayatın bütün anlamlarını
Her gülüşünde bir ömür gamzene düşür beni