Sen Gidince Şiiri - Metin Dilek

sen gidince
o akşam çöküverdi
yalnızlık üstüme
karanlığın kanatları altında
kendimce niyazda bulundum
belki dedim
gelirsin yeniden eşiğime

sen gidince
isyanım süregeldi durmadan
o anki yaşam lahzalarına
ve tüm devrik cümleler
birikiverdi dudaklarımda
ne dediğimi anlayamadı yüreğim

sen gidince
geceye kattım hayallerimi
kanatırcasına ellerimi
duvarlardan aldım hıncımı
o sendin giden
o sendin
tekrarlandı aynı kelimeler
gece boyunca
ve bulutlar eşliğinde
gözlerim de
damla bırakıyordu yeryüzüne

sen gidince
bende gittim
senin şehrinden
noktalandı cümleler ağzımda
hayallerim geceye kaldı
bulutlar bensiz kaldı
...........................