Sen gidince ruhuma,
Yıldırım düştü sandım.
Üzüntüyle,öfkeyle,
Ağladım,çok ağladım.
Ne kadar mesuttuk biz,
Seninle,bir zamanlar.
Mazide kaldı hepsi,
Yaşanan güzel anlar.
Son ümidimdin benim,
İnanmıştım ben sana.
Sana uzanan elim,
Kaldı,şimdi havada.
Tat vermiyor,hiç bir şey,
Artık tat vermiyor bana.
Güzel şarkılar,sazlar,
Teselli olmuyor bana.
Sarıldığım kadehler,
Derde derman olmuyor.
Kalbimdeki şu sızı,
Artık dinmek bilmiyor.
Kayıt Tarihi : 15.5.2008 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Tekir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/15/sen-gidince-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!