Sen gidince mevsimler solar
Söner yıldızları gecemin
Sen gidince sonbahar olur
Bahçeme solgun yapraklar dolar
Sen gidince rüzgar hırçınlaşır
Dalgaları büyür denizlerimin
Sen gidince ay küser bulutlara
Kalbime kurşuni hüzünler dolar
Sen gidince yalnızlaşırım
Kilit vurulur ağzıma konuşamam
Umutlarım kaf dağına yükselir
Rüyalarıma kabuslar dolar.
Sen gidince kuşları susar bu şehrin
Güller dökülür dallarından
Kısılır gözlerim ağlayamam
Gözyaşlarıma hayalin dolar
Kasım 2007
Orhan BektaşKayıt Tarihi : 24.2.2008 00:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/24/sen-gidince-128.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!