..Sen gidince.. Şiiri - Şiir Perisi 123

Sen gidince,
Gözümden akan seller
Dağları aşıp senle geldiler
Bir insanın üzülebileceği son noktadayım sanki
İlerisi diye bir şey yok

Sen gidince,
Uykusuz geceler
Sıra sıra dizildiler
Hepsi benden hesap beklediler
Onlara anlatacak mazeretim yok

Söyleyecek çok sözüm vardı daha
Hepsi asılı duruyor şimdi dilimin ucunda
Hayallerimde onları anlatıyorum şimdi sana
Ama senin bundan haberin bile yok

Kumdan kaleler yaparken temelde bir boşluk kalır ya,
Görünmezdir; anlayamazsın
Ama sonra ilk dalgada yerle bir olur her şey; tutamazsın
Sen gidince
Kalbimde öyle bir boşluk bıraktın
Bak şimdi kum gibi ufalanıyor
Ellerimden düşüp, parçalanıyor
Gözyaşlarımla karışıp, rüzgarla savruluyor

Sen gidince,
Bir kaç çift hayal oldu geride kalan
Belki de bir iki gram ümit
Duyduklarımın üçte ikisi yalan
Niye kimse senin gibi cümle kuramıyor?
Aynı rüya var şimdi yastığımda
Bir kız, bir oğlan, günbatımında sarılmış, ağlıyor

Renklerim vardı ya benim
Ellerimde taşıdığım, yüreğimde gizlediğim
Sen gidince
Onlar da geldiler senle
Bıraktılar, yüzüme bile bakmadılar
Kurumuş ırmaklar kadar boş kaldım
Terkedilmiş evler kadar ıssız
Ve gökyüzünde yalnız gezen bir bulut gibi
Amaçsız

Güneşler kızdı bana
Şimşekler çaktı üzerime
Yıldızlar sakladı eteklerini
Ve rüzgarlar unuttu esmelerini
Sen gidince,
Onlar sordular bana,
Ben de kendime
Neden gittin?
Çünkü lanet olası
Bunu ben istedim!

1/10/2007