Kaçsada son tren
Soluk soluğa yetişmişken perona
Bir umut,
İzlerim bütün pencereleri
Belki görürüm yüzünü son defa
Görmek istemesede gözlerin
İstemem üzülesin
Saklarım kendimi bir duvarın ardına
Yok yere asma suratını
Girmem bir daha hayatına
Bilesin ki sevda,
Çiçeği dalında sevmektir
Bende kopartmam seni toprağından
Koklamam gül kokunu
Eskimesin diye,
Bakmam ay yüzüne
Çekmeyesin diye çektiklerimi
Sevdirmem kendimi
Benim seni sevdiğim gibi
Hep böyle kal
Böyle hatırlayayım seni
Şen şakrak, hayat dolu,
Yenilme benim gibi hayata,
Vazgeçme yaşamaktan
Böyle kal ki,
Çıkıp giderken hayatımdan
İçimde bir ukte kalsın sana dair
Hiç erişemeyeğim,
Asla benim olmayacak
Ama hayali benim kalacak,
O hayal sadece
Bana ait olacak.
Kayıt Tarihi : 24.6.2005 15:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!