Yağmur kurşun gibi vururken toprağı
İçerde buğulanan camlarda izlenir hayatın kangren düşleri
Sen gitmeden çiselenen bir yağmur bu kadar ürkütmezdi bizi,
Kaygılar hiç boğuşmazdı bizimle yağmur doluya karışırken.
İnsan bazen anlamsızlaştığını fark eder yaşamın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta