Yağmur kurşun gibi vururken toprağı
İçerde buğulanan camlarda izlenir hayatın kangren düşleri
Sen gitmeden çiselenen bir yağmur bu kadar ürkütmezdi bizi,
Kaygılar hiç boğuşmazdı bizimle yağmur doluya karışırken.
İnsan bazen anlamsızlaştığını fark eder yaşamın
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta