Sen gideli Şiiri - Bayram Gökmen

sen gideli alfabemden
bir elif düştü
eksilen bir elif
bir elif eksildi
elif deyip geçme
düşünce elif
harflerin sesi kesildi

sen gideli
günümden senli günler
benli günler
bensiz sensiz günler
bir de çocuksu gül yüzlü günler
geçti
bulutlar eğildi pınara
zaman testisinden su içti
göze pınarların suyu kesildi

sen gideli
ezanın sesi kısıldı
bir yorgun hayal
gel oturdu diye diye
saçlarımdan duygusuzca
umursuzca hayasızca asıldı

sen gideli
üveyikler kondu dallara
çift çift seviştiler sana inat
bir dağ başından
süzülüp yokluklar ülkesine
umuda kanat çırpar gibi
uçup gittiler

sen gideli
kar tanelerinden kardan adam
nur tanelerinden nardan adam
aslan yürekli mezardan adam
çıka geldi yanıma gölgem gibi
hayal perisi şarkılar söyledi
sen redifli çapraz kafiyeli

sen gideli
asal sayılar unuttu aslını
bölündü bölük pörçük
kaçıncı dereceden çözüldüler
sualsiz sorular
ki sensizlik denklemine
formül bulunamadı

sen gideli
denizlerden mavi gözler devşirdi yüreğim
serinletir yangınını diye
denizler kıskandı seni
martılar sensizliğin teni
ellerimden tuttular
mutlu bir cennete doğru
uçurdular beni uçurdular
ayaklarım suya değdi
sonra bulutlarla uyuttular
bir gece ansızın
deniz gözlerine bıraktılar

sen gideli
bir ben bir sen geçti zamandan
bir de adını koyduğumuz bebek
zamanlı saatler
şimdi soframda senden harman
bir hayal türküsü
küçük penceremde ebem kuşağı
karataşa karşı ulur köpekler
çan sesi goryaranda
çınarlıpınarı buz kesti
beni ümitsizlik
çaydanlık ocakta köz köz
ilikmenimde duman sis
gözlerim siyah sis sensiz
gece yorganını çekti manzara
duvar sis, duvar kara
bu sensizliğin öyküsü
bu bir hayalin türküsü.
bu sensizlikten
azan ölüm çıbanım
bu eyyubun sabır saatinden arda kalan
adı kara- ki sevda- ki yara
09.01.2010
adana