Sen Gideli Şiiri - Abdülbaki Aksakal

Sen gideli dünya çekilmez oldu
Perdeler çekildi tüller perişan
Mevsim yazdı birden sonbahar oldu
Meyveye duran dallar perişan

Sevinci alıp hüzüne kattın
Hisler duygular toz duman oldu
Arının elinde mi ki cana can katsın
Şekerin tadı yok ballar perişan

Geriye yıkılmış bir hayat bıraktın
Annem bile beni tanımaz oldu
Kalbimi bülbülsüz güllere sattın
Halimi demeye diller perişan

Sarhoş bile gülüyor bıyık altından
Adım elaleme maskara oldu
Madem gözün yakardı bakma yakından!
O gözlere bakınca fallar perişan

Sana şiir yazdım bak işte güfte
Hüzünlü deyince hoş beste oldu
Saz sevdanın katığı tahta kafeste
Söyleyip çalmaya teller perişan

Ayrılık her aşkın acı kaderi
Kabahat sadece Leylanın oldu
Ah etmekle Mecnunun bitmez kederi
Yare uzanmayan eller perişan

Yaktın yıktın gittin bitirdin beni
Olsun be AŞK ta bir ismim oldu
Ben gibi görmeyen ne bilsin seni
Seni tanımayan kullar perişan