Sen Gibi Sandım Şiiri - Efraim Erdoğdu

Ne acımasızmış hayat nede zalimmiş,
Her canım diyeni sen gibi sandım.
Meğer insan insana ne de hainmiş,
Her elimden tutanı sen gibi sandım.

Gözüm hançer, yumruğum balyoz sanırdım,
Küçük gördüklerimden dersimi aldım.
Bir tek tebessüme neler savurdum,
Her yüzüme güleni sen gibi sandım.

Sevgi, saygı, hürmet, hep cüzdanıma,
Bir kez düşsem beyzadeler talip kanıma,
Pek bir değer biçmezdim de canıma,
Eline düştüklerimi sen gibi sandım.

Bu kadar mı sabırlı olur bir insan?
Bu kadar mı şefkatli sanki bir umman?
Müstehak olduğum hiçbir azaba yanmam,
Lakin o vefasızları sen gibi sandım.

Ne kadir bilmez, ne ahmakmışım.
Ateşime ellerimle odun atmışım.
Dağ gibi hatırını nasıl yıkmışım?
Oy anam! her güzeli sen gibi sandım.

Ey çillekeşim, ey merhamet gülüm!
Sana reva görülmez en küçük zulüm.
Asla hain olmadı da bu gönlüm,
Baş koyduğum her dizi sen gibi sandım.

Elimdin, ayağımdın inkar edilmez.
Ne etsem üstümdeki hakkın ödenmez.
Bilirimki o gönlün bana gücenmez.
Gönül işte her aşığı sen gibi sandım.