Bir Damla Sen Şiiri - Efraim Erdoğdu

Ne zaman elime alsam kalemi
İlk aklıma gelen sen oluyorsun.
Esir alıyorsun lugatımı cümlemi
Her hecenin ölçüsü sen oluyorsun.

Uykusuz gecelere adından ninni tuttum
Kimi zaman kendimi hıçkırıkla uyuttum
Bu güzel sevdayı işte böyle büyüttüm
Mürüvvetim, istikbalim sen oluyorsun.

Kapılar seni müjdeler, duvarlar yüzün
Bütün güzel nameler bir iki sözün
Ne olur arkada kalsa giderken gözün?
Oysa benim tasam, kaygım sen oluyorsun.

Susmakmı, ne haddime, istemek kârım
Sanki seni sevdikçe diriyim varım
Başıma vurdukça gönlümden nar'ın
İstediğim bir damla sen oluyorsun.

Unutulurmu ki üç beş yıl ayrı kalınca?
Binbir türlü uğraşa meşakkate dalınca
Tokmak kalbime vurur sanki kapı çalınca
Usanmadan beklediğim sen oluyorsun.

O nasıl bir gülüş nasıl bir duruş?
Busen muştu, kızgınlığın kahroluş
Akıbetim ya felaket yada kurtuluş
Taksiratım, hasenatım sen oluyorsun.