Kimsin nesin bilmiyorum ama...
Belki bir şarkı...
Belki bir özlenen...
Belki de unutulmaya çalışılan anılarda sen sensin...
Belki bütün rüzgarlarda savrulan bir sen...
Belki de eski bir nefessin...
Belki de unutulmayan şarkılarla savrulan...
Belki de inkâr edilemeyen bir
nefes…
Belki bir hayat belki de yoklukta kayboluş...
Belki de şarkıların hepsi senle dolu...
Belki de unutulmak istenen şarkıda sen varsın...
Belki ben bir el oldum onda...
Belki de bir candı o bende...
Seviyi öğrendik belki bir birimizde...
Belki de birbirimizde kaybettik sevgiyi...
Bir hayat dedik utanmadık...
Bir can dedik sarıldık...
Bir unutulmazlık sardı etrafı...
Ve
her şarkıyı sardı bu ayrılık...
Her şey sende...
Her şey bende kaldı...
Bir vedaya bile sığınılmayan
bir kayboluş...
Bir yadiğar unutamamazlık…
Bir hasret yok oluş yolcusu...
Bir kambur bu taşınan sırtta...
Bir el bu sevgi beddua edemediğin...
Sevemediğin,
sayamadığın,
bir bensizlik,
bir çarpık aşk,
bir kör sevda,
bir riya çıkmazı,
bir masal yaşamı yoklukla,
bir kör nokta son bakışta...
Hani çocuklar halây çekecekti bizimle…
Hani davullar ilan edecekti sevgimizi…
Hani düğünümüz olacaktı yar…
Hani ben sende sen bende kalacaktık be yar…
Ne garip değil mi biz küstük birbirimize,
Ne garip değil mi biz düşman olduk bir birimize
Etmeyecektin bana bunu be yar… Etmeyecektin…
Neden dedik sevelim bir birimizi riyasız…
Neden ölelim dedik birbirimize be yar…
Ne sen bana,
ne de ben sana ölemedik,
Biz birbirimize ölemedik ki,
kendimize ölelim be yar…
Hadi gel,
en azından hasreti kucaklayalım be yar…
Ağlamalarım...
Ağlamalar...
Ağlamalarımız...
Nereden nasıl gelir yapışır bize...
Neden hak etmediklerimiz hep bizimle...
Hak ettiklerimiz nerede...
Hak edilemeyenler nerde şimdi...
Hak edilmeyenler nerede şimdi...
Biz mi hak edilmedik...
Yoksa yanışlar mı bizde kalan ağlamalarımızla...
Hak etmeyenlere verdiklerimiz mi bizi kor eyleyen hayatımıza...
Hak ettiklerimiz neden yanımızda değil...
Bu hayat bizde kalmayacak mı yoksa...
Bu hayat bize aldıklarını geri vermeyecek mi yoksa...
Ben
Sen
Biz
Nerdeyiz şimdi...
Ne
haldeyiz şimdi...
Bu acılar neden bizle dans ediyor şimdi...
Bu son dans mı ki şimdi...
Öylesinde bir akşam mı ki şimdi...
Zehir zemberek acılar...
Zehir zemberek zaman...
Öylesine kahır bir akşam mı ki şimdiki zaman...
Biz hangi zamanın bekçileriyiz ki zehir zemberek bir yaşam...
Bir sevda mı bizde ki, kahir akşamları mı hediye ediyor hep bize...
Bu nasıl iş be can… Aklım şaşıyor şimdi…
izmir
Kayıt Tarihi : 15.7.2009 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen bir özeldin.... Sen hep özel kalacaksın...
![Mustafa Yılmaz 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/15/sen-gibi-ben-olsun.jpg)
VE; ben ağladım yeniden yepyeni bi neden-den...
Hemde çirkinleşmedim ağlarken,sarsılmadı bedenim...Akarken yaşlarım, yaşlarımca arındım
nerm-in-ce
namık cem
TÜM YORUMLAR (5)