Sen Gibi Şiiri - Mehmet Bilgin

Sen içimde yaprak yaprak açan bir papatya gibi,
Sen gönül dağımda yeşeren bir sümbül gibi,
Sen yüreğime dolanan bir sarmaşık gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen tubai cennet ağacının bir meyvesi gibi,
Sen gül bahçesinde açılan bir gonca gibi,
Sen dalında hasretle öten bir bülbül gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen fikrimde açan nadide bir gül gibi,
Sen zikrimde kabul olmuş bir dua gibi,
Sen şükrümde gizli kalan bir yalvarış gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen fırtınalı karda açan bir kardelen gibi,
Sen yağmurda ıslanmayan bir yaprak gibi,
Sen ufkumda batmayan bir güneş gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen küllerinden alevlenen kor bir ateş gibi,
Sen yollarında bekleyen çileli bir derviş gibi,
Sen hayalimde gizlediğim kutlu bir düş gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen düşmanın bağrına saplanan bir ok gibi,
Sen dostun gönlünden geçen bir yol gibi,
Sen yarenlerin meclisindeki tatlı bir dil gibi,
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

Sen ömrüme ömür katan bir gün gibi
Sen azat edilmiş divane bir insan gibi
Sen baharımı şenlendiren bir nisan gibi
Gel, hüzün ve sevincimle al beni uzaklara.

M. BİLGİN/ Mart 2022