Sen Gibi Şiiri - Mehmet Pamuk

tiril tiril bir perde,
ürkek bakışlı yıldızlar
rengin zifirisi,rüzgara değer
usul usul bir tablo
kentte bir koku
sanki;
sen gelecekmişsin gibi...

yalnız adımların şövalyesi
kimsenin görmediği,bilmediği
taş lahitten kaldırımlar
her köşede çiçek açarlar
sanki;
sen değecekmişsin gibi...

kumsalda resimler silinmiş
zamanın dalgaları alıp götürmüşler
kumlardaki ayakizlerimizi;
ama deniz mahcup
deniz apaydınlık,şeffaf
sereserpe yakamozlar dizilmiş
sanki;
sen içecekmişsin gibi...

şimdi uzak diyarlarda
sevda buğulu aşk melodileri
dökülen kavak yapraklarıyla tenime değen
dudağımı uzattığım kırağı
ılgıt ılgıt bir süzülüşle geçen
sanki;
sen öpecekmişsin gibi...

bir anıt mezardır sevdan
kaç yüzyıl,
kaç ömür
seyir defterini her açtığımda
tazelenen bakışların
gülleri kıskandıran,gülüşün
ipekyoludur alnından geçen
an gelir,bir çocuğun masumiyetinde görürüm seni
an gelir,sana gülümserim
sanki;
hiç ölmemişsin gibi...