Ben önden giderim sen arkamdan gel sevgilim
Yıkılan binanın sonradan gelecek mahkeme kağıdı gibi.
Suya atılmış mektubun okyanusla buluştuğu yerde teslim alma gibi.
Ya da son vedaymış gibi yapıp, ıssızlıklarda buluşmak gibi.
Ben gibi,
En iyisi sen gibi.
Kimsenin olmadığı, anlamsızca bir mekanın en kör köşesinde konuşmak gibi...
Bir parçaymışız gibi yapıp, uzak durduğumuz gibi.
Ben giderken sen dur, ben dururken sen gel gibi.
Mehmet Afif Can
Kayıt Tarihi : 10.11.2021 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uykudan uyanırken yazılmış dizeler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!