Bitti sandığım herşey,
Meğer içimde başlayan Senmiş...
Görünmez yollarda ayak izlerin
Tanıdım seni,
Sendin Güneşi tutmak isteyen,,
Herşeyin avuçlarına sığacak kadar küçük olduğunu zanneden,
Sendin...
Ben değildim,
Sevgisizliğimle seni, bensizliğe mahkum eden...
Karar verildi,
Kalem kırıldı,
Yeni bir gün doğuyor,
Ve,
Kırık kalemin yazdığı hayatlar yaşanıyor.
Canımdan akan kan gibisin,
Kan rengi gibi koyu kırmızı sevgin
Ben yalnızım,
Öyle yalnızım ki...
Niye biliyor musun?
O kadar seninle doluyum ki!
Kendisizliğimle ben,
Sen gibiyim...
Kayıt Tarihi : 16.6.2005 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Maral](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/16/sen-gibi-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!