Sen Gelmene Bak Ey Bahar

Sana selam getirdim binlerce yıl öteden
Yağmurdur parmaklarımın ucundan süzülen.
Çatladı bulutlara hüzün taşıyan atlar,
Yoruldu topraklara çiçek eken kanatlar.

Susuzluktan dudakları çatladı toprağın,
Ne gelir elinden sararan kuru yaprağın?
Büyümekte kar altında binlerce kardelen,
Gölgem midir yoksa tin tin peşim sıra gelen?

Hasret kaldı adalete adalet sarayı,
Tanımaz yarasalar ne akı ne karayı.
Kayıp atını ararken o kahraman Rüstem
İkiye böldü efsane devi bir anda hem.

Yetim bıraktı hayallerimi kardan adam
Battı güneşim ve karanlıkta kaldı odam.
Ötelerden yüreğime bir kor ateş düştü
Sana yıldızlı mehtap,bana kör güneş düştü.

Bilmez misin gölgeler dudaklarında saklı?
Bilmem ki çok uzaklardan mı aldın bu aklı.
Aldırma,nereden eserse essin sert rüzgâr!
Sen gelmene bak ruhumu okşayan ey bahar!