Sen Gelmedin Şiiri - Abdullah Sezer

SEN GELMEDİN

Bir büyüğüm söylemişti,
gökyüzünün kızıllığında,
kaldır başını dua et,
rabbim duyar sesini.
Bilirimsin, kaç defa,
bekledim o alacakaranlığı,
kaç gün, kaç hafta, kaç ay geçirdim,
kaldırdım başımı gökyüzüne,
o alacakaranlıkta, dua ettim sadece.

Duy beni rabbim diye, yalvardım Mevla'ma,
ağladım göz yaşlarım, sel ol gitti.
O güz yaşları seni getirir zannettim,
bir gün gelirsin diye bekledim.
O günden sonra, alışkanlık haline getirdin,
o alacakaranlığı görmeden, seher vakti bitmeden,
uyumaz oldum.

Geceleri sevdim, geceleri tercih ettim,
zifiri oldum, karanlığa gömüldüm,
sevemedim gökyüzünün mavisini.
Gecelere yazdım seni,
gökyüzüne anlatım her şeyi,
gökyüzü bildi göz yaşlarımı ,
dualarımı, her şeyimi.

Anlattım işte dilimin döndüğünce,
aklımın erdiğince.
Her şeyi söyledim, belki dualarım,
seni getirir zannettim,
sen gelmedin, olmadın,
belli ki sevmedin.
Seni sevdiğim gibi sevemedin.

Hayalde kaldı bitmedi, yüreğimde besledim,
büyüttüm hayalimi.
Aşk bir hayaldi, yaşanmadı bitmedi,
yarıda kalmadı, geçmedi,
hayaldi, hayalimde kaldı, yaşattım aşkımı,
bitiremedim yüreğimde, bitiremedim. öyle..

ESİN ZALI & A.SEZER