Sen Gelmedin Şiiri - Selva Durmazemir

Dallarım meyveye durdu
Beklemekten kalbim yoruldu
Ruhum bosluklara savruldu
Bekledim bekledim sen gelmedin

Gittin elim bögrümde kaldı
Yapraklarim döküldü icimi hazan sardi
Sen varken mutluluk diger adimdi
Bekledim bekledim sen gelmedin

Yıllar sonra kavuştum sana
Varliğına alışamadan daha
Gittin bir kere bile bakmadın arkana
Bekledim bekledim sen gelmedin

Yıllarca uğraştım kavusmak için sana
Onca emek verdim yollarinda
Umrunda olmadi giderken sormadın bile bana
Bekledim bekledim sen gelmedin

En buyuk duamdın oysa
Iki cihanımi da dolduracaktın ya
Dönecektin hani bakakaldim yollarına
Bekledim bekledim sen gelmedin

Dualarımın vucut bulmuş haliyken
Özlemle bekledıgim düşümken
Geldin kalktin bu acele neden
Bekledim bekledim sen gelmedin

Hasretle bakarim umudum sana
Hergün sulardim seni oysa
Gittin yeserdiğin en guzel anda
Bekledim bekledim sen gelmedin

Ne de kiymetliydin yanımda
İki dunyamın da fanusuydun oysa
Giderken demedin bir elveda
Bekledim bekledim sen gelmedin

Acı serptin toprağıma
Matem ektin kalp otağıma
Giderken doneceğini soyledin ama
Bekledim bekledim sen gelmedin

Hasretin yaktı artık anlasana
Sen en güzel lutuftun bana
Gittin boynumu bukuk biraktin bir anda
Bekledim bekledim sen gelmedin

Bekliyorum hala seni binbir umutla
Diyorlar ki sabir gelecek birgun mutlaka
Sarılacak sımsıkı boynuna
Bir daha da birakmayacak seni asla

Giden bir nimetsin sen aslında
Değerini de pek bilirdim oysa
Yokluğun imtihan oldu bana
Diliyorum tekrar versin Rabbim seni bana