Sen Gelmedin Şiiri - Erdal Açıkgöz

Bu kaçıncı yıkılışım, sensiz oluşum
Bu kaçıncı bahar, saymayı unuttuğum
Bu kaçıncı sen yoksun, bir köşede ben mahzun
Gelmiyor gelmiyor, gelmiyorsun

Yıldızlar tuttum her gece, göklerden senin yerine
Hiç kimseyi koyamadım, gönlümdeki benime
Adaklar adadımda, gelir diye yarınımda
Umutlar tazeledim, her sabah oluşunda

Sen gelmedin, hiç gelmedin
Benim gibide sevmedin
Ben senin uğruna
Nelerden vaz geçtim, bilmedin

Nöbetler tutum, her gece
Belki çıkıp, gelirsin diye
Uykusuz gözlerime
Bu yaşlar, senden hediye

Bir sevgi düşlemiştim, içinde yalnız sen olan
Kendime söz vermiştim, bir yuva senle kurulan
Her geçen gün, yüreğimde büyüyüp çoğalan
Zamanla çok daha büyük olan

Ben sevdim çok sevdim
Kıymetimi hiç bilmedin
Gece gündüz bekledim de
Sen hiç gelmedin
Uykusuz geçen gecelerimi, sen hiç görmedin

Yıldızlar tuttum her gece göklerden senin yerine
Hiç kimseyi koyamadım gönlümdeki benime
Adaklar adadımda gelir diye yarınımda
Umutlar tazeledim her sabah oluşunda