Sen Gelme Saki Şiiri - Hamza Taş

Pir elinden yar aşkına badeyi
İçeli çok oldu, sen gelme saki.
Kaldır önümdeki şu tatsız meyi.
Bu küp artık doldu, sen gelme saki.

Senin meyhanende bize yok şarap.
Bize vaha lazım, sendeki serap.
Biz mimar ararız, gönlümüz harap.
Köşk banisiz kaldı, sen gelme saki.

Mecnunuz çöllerde, Leylamız yoktur.
Ferhatız, delecek dağımız çoktur.
Keremiz, işimiz aşka yanmaktır.
Sine alev aldı, sen gelme saki.

Sarhoşuz, içmezsek olmayız rahat.
Bizim içtiğimiz ol Ab-ı Hayat.
Senin şarabında bulmayız biz tat.
Bize haram oldu, sen gelme saki.

Aşıkız, maşuka etmeyiz minnet.
Deli derle bize bu halk-ı millet.
Biz yarin aşkıyla olmuşuz halvet.
Duysan Hamza öldü, sen gelme saki.