Sen geldin Şiiri - Adem Kacar 2

Çölün ortasında yağmur damlası gibiydin.
Kavrulmuş gönlüme umut oldun,
Bu çorak kalbi yeşertmek için...
Sensizlikten kuruyup, erirken
Medet! Medet! diye yakardım Mevlaya...
Duam oldun, en içten istenen!!!
Hayır, nasip etti Yaradan,
Rahmetiyle buluşturduğu gibi
Toprağı suyla;
Yağmurumu esirgemedi, kurumuş ruhumdan!!!
Sen geldin:
Bahar getirdin çorak ruhuma...
Sen geldin:
Bayram ettirdin çoçuk aklıma...
Sen geldin:
Hediye ettin kaybettiğim beni, bana...
Sen geldin:
Şükrümün sebebi, dualarımın amini oldun...