Sen geldin, ne kağıt vardı, ne kalem, ne de yazılmış bir şiir,
Ama bir anda titredi içimdeki mısra defteri,
Ne zaman, ne de mekan tanımayan bir ses belirdi.
Şiir, gözlerindeki ışıktan damlamaya başladı.
Kağıt ruhum oldu, kalem ise bakışların...
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta