Sen Gel Diyorsun Şiiri - Farettin Çakal

Sen gel diyorsun, ben hep sendeyim.
Sonbahar ,yaz diyorsun ,ben hep kıştayım.
Sen ovalarda, düzlerde, ben hep yokuştayım.
Sen hep gülüp eğlenmede, bense yakarıştayım.

Sen hep gel diyorsun, bir de sen geliverseydin.
Şu garip gönlünü bir kez sarıverseydin.
Kışlar bahar olur tomurcuk dolardı dallarım.
Yazları beklemekten kurudu baharlarım.

Sen hala gel diyorsun, gönlüm karakışlarda.
Mevsimler değişmez oldu, gönül yakarışlarda.
Beklemek kader oldu derken, Sen hala gel diyorsun.
Seni ilk gördüğüm yerde ben hala bekliyorum.