Sen Gel Şiiri - İsmail Can Seyhun

Bahar gelmeden sen gel bana.
Güller, sümbüller açsın yüreğimde.
Kuşlar cıvıldasın dilediğince.
Aşk şarkıları dolansın dillerde.

Yaz gelmeden sen gel bana.
Isınsın donmaya yüz tutmuş kalbim.
Beraber doğsun güneşimiz,
Ve hiç batmasın bir daha.

Sonbahar gelmeden sen gel bana.
Dökülmesin, savrulmasın anılarımız yapraklar gibi.
Kurumasın sevgimiz ağaçlar gibi.
Ağlamasın ardımızdan bulutlar.

Geç olmadan sen gel bana.
Son bir sözün olsun söyleyeceğin.
Sonra kal desende gideceğim.
Yüzünü bir kez daha görmeden, hasretle öleceğim.