Sen Ey Oğul Şiiri - Bayram Gökmen

Yunus’ta gönülsün sen, Karacaoğlan’da sevda.
Köroğlu’nda yiğitlik, Âkif’te yüreksin.
Veyselim’de “Anadolu”, Dadaloğlu’nda cesaretsin
Çanakkale’de kansın sen, Sarıkamış’ta tufan.
Bir başına cansın sen tek başına vatan.
Akçaabat’ta kemençe çalarsın Aşkaabat’ta dinlersin.
Atayurdumda Seyhunsun sen Çukurovada Seyhan
Emirdağda karsın sen eserken dumlupınara.
Nebitdağda(Türkmenistanda dağ ismi) tufansın sen selam götüren yare.
Garrıgaladan (Tükmenistanda şehir ismi) bir türkü tuttur sen
Eşlik ederim Kırıkkale’den ben.
Bir tende iki beden.
Biri kendim biri ben.
Dün sendin bugün sensin ve yarın da sen
Gönüllere su ol yürü sen, dalları meyvalara bürü sen.
Çocuklar her zaman çok ağlar, masum insanlar çocukça ağlar.
Masum insanlardan ol sen
Masum çocuklar gibi duası kabul olansın işte o an ve dahi her zaman.
Umut yüklü, heyecan yüklü, aşk yüklüsün sen.
Ateşsin, aşksın, nursun sen.
Alevsin, alazsın, korsun sen.
Çay renginde bir sevdasın, çay deminde bir aşk.
Üçüncü gözsün sen, beşinci mevsim.
Altmış günlük bir ay,geçmeyen bir ansın
Gülden almışsın güzelliğini, Gülün Bülbülüsün sen.
Gülün sevdası bütün yüreklere yürüsün.
Yürekleri “Gül Yüzlü”yle güldürürsün.
Gül alırsın sen, gül satarsın.
Gülden terazi tutan şairsinsin sen.
Kelimeleri dizelere dizen benim, dize getiren sen.
Başa taçsın sen,gönüle muhtaç.
Derde ilaçsın sen, yüreğime kırbaç.
Toroslarda karsın sen,sadabatta yar.
Urfada korsun sen İbrahim’de nur.
Adın belli ama kimliğini tarif etmek zor.
Bir tutkusun sen sınırsız yurtların var senin.
Asya steplerinde bir Küheylansın sen
Taze yüreklerde bir ceylan.
Senin; damarlarında delikan dolaşır,
Sen; dünyanın dört bir yanında dolaşan civan.
Çiçekler açarken isimsiz steplerlerde, acıya türkü mü söylenirmiş.
Aralın serin sevdasısın sen Hazarın feryadı.
Ölümü öldürensin sen, ölüyü güldüren.
Karanlığı solduransın sen, güneşi doğduran.
Zamanı durduransın sen, saçları yolduran.
Yarımsın sen tamamlanmayan, yarınsın sen bulunmayan.
Susun sen durulmayan delice akan, delice akan.
Gecesin ince ince.
Ruha dolarken sessizce.
Çözülmeyen bir bilmecesin.
Ne zorsun, ne uzun; sadece iki hece.
Ağlayansın saatlerce ve güldürensin senelerce.
Bir milletsin sen saçların adedince.
Varlığındaki varlığı bildiğin sürece.
Dostlara sevda, düşmanlara belasın sen.
Akmescit, Akhisar, Akçabat, Aşkabat,Kerbelasın sen.
Zamansın sen sessizce akan,
Bir ağıtsın yürekler yakan.
Aşıkta sazsın sen, şairde söz.
Yürekte közsün sen, surlarda göz.
Gökte kubbesin sen, yerde habbe.
Dil de dileksin, gönülde melek.
Uzakları yakın eden bir uzaksın.
Seher yeliyle gelen sessin sen.
Ben, sen, o, biz, siz,onlar; herkessin sen.

19.12.2003-ADANA