Baktım kermes kurulmuş, alış veriş eden de pek yok,
Anladım çekinilir, ihtiyacım var ki çok…
Neyse girdim içeri, şahsımda para boldur,
Fakat karnımız hep aç, sorunumuz da budur…
Patates köftesinden diye tam uzanmıştım,
Yaklaştı 4-5 kişi henüz alamamıştım…
Bari çiğ köftelerden diye uzanacaktım,
10 kişi daha geldi hiç alamayacaktım…
Su böreği diyecekken 3-5 kişi uzandı,
Müşteri doldu taştı, şahsımız utanmıştı…
Kermes bir anda doldu, bunlar nereden geldi,
Elimde para ile şahsım beklemekteydi…
Şahıslardan lâf geldi, “sen en iyisi hep gel! ”
İhtiyar söylenmişti, “daima sürekli gel…”
Şahsımız cevap verdi, biz ne zaman uğrasak,
Burası dolup taşar, burası bize yasak…
Dediler hiç ayrılma, “hemen boşalacaktır,”
Dedim “şimdi ayrılsam, kimse kalmayacaktır…”
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 16.4.2014 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!